Μην σκέφτομαι – να πάω να κοιμηθώ

ΟΙ ΝΕΚΡΟΖΩΝΤΑΝΟΙ - ΙΙ 

ποίημα της Σοφία Κολοτούρου

Τα βράδια βλέπω ειδήσεις στην οθόνη.    
Στο Σύνταγμα ο κόσμος απεργεί -
πλησιάζουνε τα ΜΑΤ και τον πλακώνει
σύννεφο δακρυγόνα, γκλομπ, οργή. 

Εγώ, πάντα στο σπίτι μου υποφέρω -
γιατί να είμαι εκεί, να χτυπηθώ;
Θ' αλλάξει - τι θ' αλλάξει; Δεν το ξέρω.
Μην σκέφτομαι - να πάω να κοιμηθώ. 

Διαβάζω τα πρωινά εφημερίδες,
κι αλλιώτικα τα λέει η καθεμιά.
"Η Ευρώπη μας παρέχει τις ελπίδες" -
"ελπίδα δεν υπάρχει αληθινά". 

Τα μεσημέρια στήνομαι και πάλι
και βλέπω live πέτρες, χημικά -
ανθρώπους μ' ανοιγμένο το κεφάλι
κι άλλους να κυνηγιούνται στα στενά. 

Τ' απόγευμα ψηφίζουν και περνάνε
όλα τα Νομοσχέδια στη Βουλή.
Κάποιους απέξω ακόμα τους χτυπάνε -
γιατί λοιπόν κανείς ν' αντισταθεί; 

Κάθομαι σπίτι, έξω σουρουπώνει.
Σφαλίζω τα παράθυρα ξανά.
Με νανουρίζει η εικόνα στην οθόνη -
κι ουρλιάζω, αλλ' από μέσα μου, κρυφά. 

21/10/2011

Δείτε επίσης "ΟΙ ΝΕΚΡΟΖΩΝΤΑΝΟΙ"